flamme 1
substantiv hankjønn eller hokjønn
Opphav
gjennom tysk; frå latin flammaTyding og bruk
- noko som liknar på ei flamme (1, 1)
Døme
- flammer i huda
- sterk hugrørsle, eldhug
Døme
- predikanten tende ei flamme i dei unge
- person som ein er forelska i;
Døme
- den siste flamma hans
Faste uttrykk
- gå opp i flammerbrenne opp
- heile kvartalet gjekk opp i flammer
- i fyr og flamme
- i full fyr;
overtend- huset var i fyr og flamme
- sterkt oppglødd
- dei vart i fyr og flamme over ideen
- stå i flammerstå i brann;
brenne- huset stod i flammer