Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

flamme 2

flamma

verb

Tyding og bruk

brenne med lysande flamme (1, 1);
loge (3
Døme
- bålet flamma
lyse opp (med raude og gule fargar)
Døme
- sola flammar over øya
syne teikn på sterk affekt;
jamfør flammande
Døme
- auga flamma av raseri
flette (band) i mange fargar

Faste uttrykk

flamme opp
- ta til å brenne kraftig igjen
  brannen flammar opp;
  bålet flamma opp att
- ta til med ny styrke;
  brått og kraftig kome til syne
  sinne og hat flamma opp;
  krigen flamma opp att;
  det flamma opp ein ilter debatt i partiet
- brått syne teikn på sterk affekt
  auga flamma opp

flamme 1

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

gjennom tysk; frå latin flamma

Tyding og bruk

tunge av eld frå noko som brenn;
loge (2, eldtunge
Døme
- tenne ei flamme;
- brenne med flamme
noko som liknar på ei flamme (1, 1)
Døme
- flammer i huda
sterk hugrørsle, eldhug
Døme
- predikanten tende ei flamme i dei unge
person som ein er forelska i;
kjærast
Døme
- den siste flamma hans

Faste uttrykk

gå opp i flammer
brenne opp
heile kvartalet gjekk opp i flammer
i fyr og flamme
- i full fyr;
  overtend
  huset var i fyr og flamme
- sterkt oppglødd
  dei vart i fyr og flamme over ideen
stå i flammer
stå i brann;
brenne
huset stod i flammer

lampeglas

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

glasrøyr kring flamma på ei parafinlampe

bunsenbrennar

substantiv hankjønn

Opphav

etter namnet til den tyske kjemikaren R.W. Bunsen 1811–1899

Tyding og bruk

gassbrennar der lysgass blir blanda med luft før han tenner slik at flamma blir fargelaus og svært heit

flamme opp

Tyding og bruk

Sjå: flamme

ta til å brenne kraftig igjen
Døme
- brannen flammar opp;
- bålet flamma opp att
ta til med ny styrke;
brått og kraftig kome til syne
Døme
- sinne og hat flamma opp;
- krigen flamma opp att;
- det flamma opp ein ilter debatt i partiet
brått syne teikn på sterk affekt
Døme
- auga flamma opp