Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

finte 1

substantiv hokjønn

Opphav

frå italiensk ‘kårdestøyt’; samanheng med fingere

Tyding og bruk

i idrett: villeiande rørsle
Døme
- narre motstandaren med ei finte
spitord
Døme
- gje nokon finter