Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

farin

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av latin farina ‘mjøl’

Tyding og bruk

vanleg, finkorna sukker;

betesukker 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

av bete (2

Tyding og bruk

sukker i betar;
til skilnad frå farin

sukker

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom lågtysk og, italiensk; frå arabisk sukkar, opphavleg frå eit indisk språk

Tyding og bruk

  1. næringsemne med søt smak som ein vinn ut frå visse planter eller lagar syntetisk
    Døme
    • brunsukker;
    • kandissukker;
    • røyrsukker;
    • raffinert sukker;
    • ha sukker i teen;
    • strø sukker på grauten;
    • farin, melis og raffinade er sukker
  2. Døme
    • ha sukker i urinen

strøsukker, strøysukker

substantiv inkjekjønn

Opphav

av strø (2

Tyding og bruk

smått sukker til å strø på eller ha i mat;