Nynorskordboka
sukker
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit sukker | sukkeret | sukker | sukkera |
Opphav
gjennom lågtysk og, italiensk; frå arabisk sukkar, opphavleg frå eit indisk språkTyding og bruk
- næringsemne med søt smak som ein vinn ut frå visse planter eller lagar syntetisk
Døme
- brunsukker;
- kandissukker;
- røyrsukker;
- raffinert sukker;
- ha sukker i teen;
- strø sukker på grauten;
- farin, melis og raffinade er sukker
Døme
- ha sukker i urinen