Nynorskordboka
sukker
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit sukker | sukkeret | sukker | sukkera |
Opphav
gjennom lågtysk og italiensk; frå arabisk, opphavleg frå eit indisk språkTyding og bruk
- næringsemne med søt smak som ein vinn ut frå visse planter eller lagar syntetisk
Døme
- raffinert sukker;
- ha sukker i teen;
- strø sukker på grauten;
- farin, melis og raffinade er sukker
- som etterledd i ord som
- kandissukker
- perlesukker
- karbohydrat som glukose, fruktose, maltose og anna
Døme
- ha sukker i urinen