Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

fabel

substantiv hankjønn

Opphav

av latin fabula ‘forteljing’, av fari ‘seie’

Tyding og bruk

kort, moralsk oppsedande forteljing der dyr, planter eller ting ofte handlar som menneske
Døme
- ein fabel om eit dyr;
- Esops fablar
fantastisk forteljing;
skrøne (1
handlingsgang i eit diktverk;
måten episodane i eit litterært verk er knytte saman på;
jamfør plott (1

fabulere

fabulera

verb

Opphav

frå latin; av fabel

Tyding og bruk

bruke fantasien;

dikte opp;

Døme

kva er det du fabulerer om?

fabeldyr

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

overnaturleg dyr som eksisterer i ein fabel (1) eller i fantasien

Døme

griffen er eit fabeldyr

bjørneteneste, bjørnetenest

substantiv hokjønn

Opphav

frå fransk etter ein fabel av La Fontaine om bjørnen som skulle jage ei fluge frå nasen til herren sin, men som i staden knuste hovudet hans

Tyding og bruk

velmeint, men keiveleg hjelp som meir blir til skade enn til gagn

Døme

gjere nokon ei bjørneteneste

dyrefabel

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

fabel (1) om dyr (, 1) som kan snakke og te seg som menneske