Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

evneveik

adjektiv

Tyding og bruk

om eldre forhold: som har redusert intelligens
Døme
  • bli stempla som evneveik

utviklingshemma, utviklingshemja

adjektiv

Tyding og bruk

om person: unormalt seint eller dårleg utvikla

Faste uttrykk

  • psykisk utviklingshemma
    med reduserte åndsevner, evneveik

psykisk utviklingshemma

Tyding og bruk

med reduserte åndsevner, evneveik;

veik 2

adjektiv

Opphav

norrønt veikr; samanheng med vike (1

Tyding og bruk

  1. som har lita makt, som toler lite;
    Døme
    • veik i armane;
    • ha ein veik rygg;
    • vere veik og sjukleg;
    • ha ein veik karakter;
    • kjenne seg veik om hjartetmjuk
    • som har (heller) små evner; jamfør evneveik
      • hjelpe dei veikaste elevane
  2. dårleg, lite dugande
    Døme
    • eit veikt punkt i framstillinga;
    • ei veik regjering
  3. om smak, verknad: linn, tynn
    Døme
    • veikt øl
  4. Døme
    • veik lukt, lyd, varme, vind

undermåls

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som ikkje held minstemål;
    av dårleg kvalitet
    Døme
    • undermåls tømmer, frukt, litteratur
  2. som har reduserte åndsevner;