Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

eremitt

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt heremita, hermiti, gjennom latin; frå gresk eremos ‘einsleg’

Tyding og bruk

person som lever aleine og har trekt seg vekk frå andre menneske;

einebuar, einbuar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som bur aleine (og avsides);

anakoret

substantiv hankjønn

Uttale

anakoreˊt

Opphav

frå gresk ‘dra seg attende’

Tyding og bruk

einebuar, eremitt