Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 12 oppslagsord

eksklusiv 1

adjektiv

Opphav

frå mellomalderlatin opphavleg ‘som andre er utestengde frå’

Tyding og bruk

  1. som berre er for få utvalde
    Døme
    • få eit eksklusivt intervju;
    • ein eksklusiv klubb for utvalde musikarar;
    • få eksklusiv tilgang til materialet
  2. som er av spesielt høg kvalitet;
    Døme
    • eit eksklusivt hotell;
    • eksklusive restaurantar
Artikkelside

eksklusiv 2, eksklusive

adverb

Opphav

frå mellomalderlatin, adverb av eksklusiv (1;

Tyding og bruk

ikkje medrekna, unntatt;
til skilnad frå inklusiv (2
Døme
  • prisen er kr 200 eksklusiv moms
Artikkelside

inklusiv 2, inklusive

adverb

Opphav

av mellomalderlatin inclusivus; av latin includere

Tyding og bruk

medteke, medrekna;
forkorta inkl.;
til skilnad frå eksklusiv (2
Døme
  • prisen er kr 100,-, alt inklusiv;
  • opphaldet kom på kr 3000, inklusiv reisa
Artikkelside

gourmetmat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

eksklusiv og delikat mat laga med råvarer av beste kvalitet
Døme
  • dette er gourmetmat
Artikkelside

haute couture

substantiv ubøyeleg

Uttale

åt kotyˊr

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

eksklusiv klesmote frå leiande (franske) motehus sydd for individuelle kundar
Døme
  • dei færraste av oss har råd til haute couture
Artikkelside

boutiquehotell

substantiv inkjekjønn

Opphav

av boutique

Tyding og bruk

mindre hotell som legg vekt på særpreg og eksklusiv design
Døme
  • eit gammalt handelshus som er gjort om til boutiquehotell
Artikkelside

boutique

substantiv hankjønn

Uttale

botiˊk

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

liten, eksklusiv butikk (med moteklede)
Døme
  • ein boutique med designerklede for menn
Artikkelside

frårekna

adjektiv

Tyding og bruk

ikkje medrekna;
Døme
  • fem arbeidstimar frårekna pausar;
  • barn er frårekna;
  • barn frårekna
Artikkelside

forkunnmat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

god og eksklusiv mat;
Artikkelside

eksklusivitet

substantiv hankjønn

Opphav

av fransk exclusivité eller tysk Exklusivität

Tyding og bruk

  1. det å vere for berre få utvalde;
    Døme
    • inngå ein avtale om eksklusivitet;
    • oppheve kravet om eksklusivitet
  2. det å vere av uvanleg høg kvalitet;
    Døme
    • ein bil som legg vekt på fart og eksklusivitet;
    • senteret er oppteke av eksklusivitet og luksus i valet av butikkar
Artikkelside
Side 1 av 2