Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

eksentrisk

adjektiv

Opphav

frå nylatin; av eks- og sentrum

Tyding og bruk

som ligg utanfor sentrum;
til skilnad frå konsentrisk
underleg (1), original (2, 3);
forskrudd, rar (1)
Døme
- ein eksentrisk mann;
- dei vaks opp i ein eksentrisk familie

Faste uttrykk

eksentriske sirklar
sirklar i same plan som ikkje har felles sentrum

eksentriske sirklar

Tyding og bruk

sirklar i same plan som ikkje har felles sentrum;

Sjå: eksentrisk

eksentrisitet

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å liggje utanfor sentrum;
jamfør eksentrisk (1)
det å vere sær (1 og original (2, 3);
jamfør eksentrisk (2)
Døme
- ein kunstnar full av eksentrisitet og nyskaping

wankelmotor

substantiv hankjønn

Opphav

etter namnet til den tyske ingeniøren Felix Wankel, 1902–1988

Tyding og bruk

type forbrenningsmotor med berre to rørlege hovuddelar, akslinga og eit roterande stempel som er kopla eksentrisk til akslinga

eksentrikar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

eksentrisk (2) person