Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

disputere

disputera

verb

Opphav

frå latin ‘tinge, stridast’

Tyding og bruk

forsvare doktoravhandlinga si offentleg
Døme
- disputere for doktorgraden;
- disputerte for graden dr.art.
ordskiftast;
kjekle
Døme
- disputere om noko

disputt

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; av disputere

Tyding og bruk

hard replikkveksling, ofte om ein bagatell

Døme

kome opp i ein disputt

disputas

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk, frå latin; av disputere

Tyding og bruk

offentleg drøfting og forsvar av ei doktoravhandling for å oppnå ein doktorgrad;

jamfør doktordisputas