Avansert søk

Nynorskordboka 33 oppslagsord

substantiv hankjønn

renesanˊse; renesanˊgse

frå fransk; av latin renasci ‘bli fødd på nytt’

periode i europeisk historie, ca. 1400–1600, med ny interesse for kulturen, filosofien og kunsten i antikken
stilart i europeisk arkitektur og møbelkunst, mest levande i tida 1420–1550;
renessansestil
i overført tyding: ny oppbløming
Døme
- sykkelen har fått ein renessanse

substantiv hankjønn

bluˊtuth

frå engelsk, etter varemerket Bluetooth etter den danske kongen Harald Blåtann (ca. 925–985) som samla Danmark og delar av Noreg til eitt rike

teknologi for trådlaus overføring av digitale data over korte avstandar;

adjektiv

som byggjer på teoriane til Klaudios Ptolemaios (død ca. 170 e.Kr.)

det ptolemeiske verdsbiletet
astronomisk verdsbilete der ein reknar med at jorda er sentrum og sola og planetane sirklar rundt henne i samansette sirkelbaner

substantiv hankjønn

tilhengjar av læra til Klaudios Ptolemaios (død ca. 170 e.Kr.);

substantiv inkjekjønn

frå latin, av pungere ‘stikke’

skiljeteikn (.) som markerer slutten på ei setning
teikn for forkorting, til dømes i ‘ca.’ for ‘cirka’
skiljeteikn ved tidsuttrykk
Døme
- han fekk tida 1.57.05;
- kl. 11.05
teikn som markerer rekkjetal
Døme
- 3. opplag;
- Harald 5.
i jus: avsnitt mellom to punktumteikn i ein tekst
Døme
- § 2 andre ledd tredje punktum