Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

bukke

bukka

verb

Opphav

frå lågtysk; samanheng med bøye (3

Tyding og bruk

  1. gjere ein bøyg i
    Døme
    • bukke jernstonga
  2. gjere eit bukk (3
    Døme
    • bukke og takke;
    • bukke djupt

Faste uttrykk

  • bukke og skrape
    syne stor og underdanig vyrdnad
    • stå med hatten i handa og bukke og skrape
  • bukke under
    gå til grunne;
    døy
    • mange småsamfunn vil bukke under
Artikkelside

bukk 3

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av bukke

Tyding og bruk

helsing utført med hovudet og overkroppen bøygd
Døme
  • bukk og handhelsing;
  • han gjorde ein djup bukk for publikum
Artikkelside

vestgotar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

særleg i fleirtal: gotarar som kom til Spania, men bukka under for maurarane (i 711 e.Kr.);
jamfør gotar og austgotar
Artikkelside