Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

bravade

substantiv hankjønn

Uttale

bravaˋde

Opphav

frå fransk ‘skryt, trass’, av brave ‘djerv’

Tyding og bruk

brautande tale eller åtferd;
oppstyr
ofte brukt ironisk: storverk, bragd
Døme
- gjere ein bravade