Avansert søk

14 treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

brakke 2

brakka

verb

Opphav

av brakk (2

Tyding og bruk

la åkerjord liggje usådd og arbeide henne på ymse måtar

brakke 1

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom tysk; frå fransk

Tyding og bruk

enkel trebygning brukt til mellombels innlosjering, som mellombels undervisnings- eller kontorlokale eller liknande
Døme
  • arbeidarane budde i brakker;
  • soldatane låg i brakka;
  • barnehagen held til i brakker

Faste uttrykk

  • stinn brakke
    stappfullt lokale;
    fullt hus
    • bandet samla stinn brakke i klubbhuset;
    • det var stinn brakke på dansegolvet

brakk 2

adjektiv

Opphav

same opphav som brakk (1

Tyding og bruk

om mark: som ikkje blir dyrka lenger;
ikkje sådd;
ubrukt, unytta
Døme
  • gjere brakk jord om til beitemark

Faste uttrykk

  • liggje brakk
    • om jord: liggje unytta
      • matjord som ligg brakk
    • i overført tyding: ikkje vere i aktivitet;
      liggje nede
      • partiorganisasjonen låg brakk

brakk 3

adjektiv

Opphav

av lågtysk brack eller nederlandsk brak ‘salthaldig’

Tyding og bruk

som er ei blanding av ferskvatn og saltvatn
Døme
  • vatnet er brakt i elveosen

definisjon

substantiv hankjønn

Opphav

av latin definire ‘avgrense’

Tyding og bruk

nøye forklaring eller tyding av eit omgrep eller eit ord
Døme
  • gje korte definisjonar;
  • ein presis definisjon;
  • definisjonen er for trong

Faste uttrykk

  • per definisjon
    ut frå tydinga;
    ifølgje innhaldet i omgrepet eller ordet
    • ei brakke er per definisjon ikkje luksuriøs;
    • dette er per definisjon korrupsjon

tyskarbrakke

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

brakke bygd av tyskarane under den andre verdskrigen

stinn brakke

Tyding og bruk

stappfullt lokale;
fullt hus;
Sjå: brakke
Døme
  • bandet samla stinn brakke i klubbhuset;
  • det var stinn brakke på dansegolvet

per definisjon

Tyding og bruk

ut frå tydinga;
ifølgje innhaldet i omgrepet eller ordet;
Døme
  • ei brakke er per definisjon ikkje luksuriøs;
  • dette er per definisjon korrupsjon

brakkebaron

substantiv hankjønn

Opphav

av brakke (1

Tyding og bruk

person som tente seg rik på å byggje brakker (1 for den tyske okkupasjonsmakta i Noreg under den andre verdskrigen (1940–1945);
jamfør baron (2)

mannskapsbrakke

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

brakke (1 for eit mannskap