Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 1 oppslagsord

blotte

blotta

verb

Opphav

gjennom dansk; frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. gjere ein kroppsdel synleg, særleg ved å ta av eit klesplagg
    Døme
    • blotte brystet;
    • blotte tanngarden;
    • blotte hovudet i vyrdnad
  2. Døme
    • blotte angsten

Faste uttrykk

  • blotte seg
    syne fram kjønnsorganet sitt for å bli seksuelt stimulert
  • vere blotta for
    vere heilt utan
    • vere blotta for humoristisk sans;
    • ein stad som er blotta for sjarm