Artikkelside

Nynorskordboka

blotte

blotta

verb

Bøyningstabell for dette verbet
infinitiv	presens	preteritum	presens perfektum	imperativ
å blottaå blotte	blottar	blotta	har blotta	blott!blotta!blotte!

Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipp				presens partisipp
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal	presens partisipp
blotta + substantiv	blotta + substantiv	den/det blotta + substantiv	blotta + substantiv	blottande

Opphav

gjennom dansk; frå lågtysk

Tyding og bruk

gjere ein kroppsdel synleg, særleg ved å ta av eit klesplagg
Døme
- blotte brystet;
- blotte tanngarden;
- blotte hovudet i vyrdnad
syne fram;
blottstille;
blottleggje
Døme
- blotte angsten

Faste uttrykk

blotte seg
syne fram kjønnsorganet sitt for å bli seksuelt stimulert
vere blotta for
vere heilt utan
vere blotta for humoristisk sans;
ein stad som er blotta for sjarm