Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

blenk

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

blenkje, blenke

blenkja, blenka

verb

Opphav

Tyding og bruk

skine (1), stråle (, 1), glime (

Døme

sjå stjerna som blenkjer;
det blenkte i krystall

lysblenk, ljosblenk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

blenk (1) av lys;

lynblenk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

blenk av lyn;
lynblink (1)
Døme
- lynblenkane lyste opp landskapet
kort og kraftig blenk;
lysblenk, lynblink (2)

glimt

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

brå, kort lysning;
blenk, blink (1
Døme
- lynglimt;
- lysglimt;
- ha eit (lurt) glimt i auget
kortvarig inntrykk, skimt, gløtt
Døme
- sjå eit glimt av byen;
- få eit glimt av noko, inn i noko;
- vise nokre glimt frå Peru
snev
Døme
- eit glimt av håp, humor