Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

bekar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt bikarr, av mellomalderlatin bicarium; samanheng med bakk (1

Tyding og bruk

beke

beka

verb

Tyding og bruk

  1. setje inn eller tette med bek
    Døme
    • beke ein båt
  2. skilje ut bek
    Døme
    • motoren bekar
  3. i overført tyding: gå trått;
    setje seg heilt fast
    Døme
    • det er som beka;
    • nei, no har det beka seg heilt her!

beger

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå bokmål, norrønt bikarr; same opphav som bekar

Tyding og bruk

  1. rundt drikkekar utan hank
    Døme
    • eit beger av sølv;
    • helle vin i begeret;
    • eit beger som rommar ein halv liter
  2. mengd væske eller liknande som eit beger (1) inneheld
    Døme
    • eit beger seterrømme;
    • drikke eit beger med kaffi
  3. noko som liknar eit beger (1);
    liten pokal til premie
    Døme
    • vinne eit beger
  4. i botanikk: krans av (grøne) blad ytst i eit blomsterdekke

Faste uttrykk

  • begeret er fullt
    det er slutt på tolmodet
  • dropen som får begeret til å renne/flyte over
    handling eller utsegn som får tolmodet eller uthaldet til å breste;
    utløysande kraft
    • berre nokre få timar med overtidsarbeid kan bli dropen som får begeret til å flyte over;
    • avslaget var dropen som fekk begeret til å renne over
  • svinge begeret
    drikke flittig

bekarblad

substantiv inkjekjønn

Opphav

av bekar

Tyding og bruk