Avansert søk

2 treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

bandolær

substantiv inkjekjønn

Uttale

bandolæˊr

Opphav

gjennom tysk og fransk , frå katalansk; samanheng med bande (1

Tyding og bruk

  1. reim (1) som går over skuldra, ofte med belte (1) rundt livet, til å bere til dømes våpen, patrontaske eller tromme i
  2. bandolær (1) med reimar i kryss;

kryssbandolær

substantiv inkjekjønn

Opphav

av kryss (1

Tyding og bruk

bandolær (1) med reimar i kryss