Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv hankjønn

anafoˊr

frå gresk ‘tilbakeføring’

oppattaking av det same ordet (eller dei same orda) først i fleire sideordna setningar eller setningsledd;
til skilnad frå epifor
ord som peikar attende på noko som er nemnt tidlegare i den språklege konteksten;
ofte pronomen;
til dømes dette eller desse

substantiv hankjønn

av gresk epiphora, av epi- og ferein ‘føre’; jamfør epi-

retorisk eller stilistisk oppattaking av ord i slutten av ledd eller setning;

til skilnad frå anafor (1)