Nynorskordboka
pronomen
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit pronomen | pronomenet | pronomen | pronomena |
Opphav
frå latin ‘i staden for namnet’Tyding og bruk
i grammatikk: substantivisk eller adjektivisk ord som får tydingsinnhald frå eit ord eller eit uttrykk i den språklege samanhengen, eller frå noko(n) som det blir vist til i den aktuelle situasjonen
Døme
- eg er eit personleg pronomen;
- som kan vere relativt pronomen;
- den i «den bilen er min!» er eit peikande pronomen