Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 1 oppslagsord

velin

substantiv inkjekjønn

Uttale

òg velenˊg

Opphav

frå fransk ‘kalveskinn, pergament’ av; gammalfransk veel ‘kalv’

Tyding og bruk

fint, pergamentliknande papir