Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

trylle

trylla

verb

Opphav

norrønt trylla ‘fortrolle’; av troll

Tyding og bruk

forgjere, forhekse;
dåre (2, fortrylle, hugta
Døme
- trylle hugen på ein;
- den fagre naturen tryller meg heilt;
- bli ståande reint (som) trylt
drive magi, trolle, mane
gjere tryllekunstar, trikse
Døme
- lære å trylle med kort

Faste uttrykk

trylle fram
skaffe eller finne fram noko på ein forunderleg god eller rask måte
verten trylla fram ei handfull velsmakande rettar;
trylle fram eit lommetørkle