Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

djevel

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt djǫfull; gresk diabolos ‘baktalar’

Tyding og bruk

personifikasjon av det vonde;
i bunden form eintal: Guds motstandar, Satan;
jamfør jævel
Døme
- frelse frå døden og Djevelen
brukt i banning
Døme
- djevelen ta!
vond ånd, demon
Døme
- dei trudde han var besett av djevlar
vondt eller listig menneske
Døme
- ho er ein djevel
stakkar
Døme
- ein fattig djevel

Faste uttrykk

djevelens advokat
person som peikar på eller framhevar dei negative sidene ved ei sak eller kjem med innvendingar
gå/fare ein djevel i
få eit plutseleg slemt eller vondskapsfullt innfall;
få ei plutseleg lyst til å gjennomføre noko
det gjekk ein djevel i meg da eg fekk høve til hemn;
det fór ein djevel i laget i andre omgang

søren

interjeksjon

Opphav

mannsnamnet Søren brukt som omskriving for Satan

Tyding og bruk

i uttrykk som

Døme

for søren;
søren òg;
søren, der gjorde eg ein feil

helvetes

adjektiv

Tyding og bruk

veldig (1);
frykteleg (2)
Døme
- det var da eit helvetes bråk;
- han fekk eit helvetes trøbbel
brukt som bannord
Døme
- din helvetes satan!
- den helvetes idioten!

Faste uttrykk

aller helvetes
pokkers;
helvetes (1)
ein aller helvetes kar

satan

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom latin; frå hebraisk ‘fiende’

Tyding og bruk

(brukt som særnamn) personifikasjon av det vonde;
jamfør djevel (1)
Døme
- påkalle Satan;
- vere i Satans makt
brukt i eid
Døme
- gje deg no, for satan;
- kva satan vil du her?
djevel (3)
Døme
- han er ein satan til å lure folk

satans

adjektiv

Opphav

genitiv av satan

Tyding og bruk

helsikes, pokkers (1)
Døme
- ein satans slyngel;
- eit satans leven
brukt som adverb: svært, veldig
Døme
- ho har ein satans god teft

satandyrking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

dyrking av satan (1)