synkron
adjektiv
Opphav
av gresk syn- og khronos ‘tid’; jamfør syn-Tyding og bruk
- som går føre seg samtidig
Døme
- synkrone rørsler
- brukt som adverb:
- dei ristar synkront på hovudet
- i fysikk: med same svingetalet
- i språkvitskap: som gjeld for ei viss tid;til skilnad frå diakron