Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

eg 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

substantivering av eg (

Tyding og bruk

eins eigen person;
eins eigenlege karakter eller personlegdom;
sjølv (1;
ego (1
Døme
- eget og omverda;
- mitt tidlegare eg;
- finne sitt sanne eg
forteljar i 1. person eintal i ein litterær tekst
Døme
- det lyriske eget

Faste uttrykk

mitt andre eg
- den løynde eller ukjende sida av personlegdomen
  avsløre sitt andre eg
- eins alter ego
mitt betre eg
den moralske delen av personlegdomen;
det gode i ein person
mitt betre eg overvann mitt svakare

mitt andre eg

Tyding og bruk

Sjå: eg

den løynde eller ukjende sida av personlegdomen
Døme
- avsløre sitt andre eg
eins alter ego

prebende

substantiv hankjønn

Opphav

frå mellomalderlatin; av latin praebere ‘yte’

Tyding og bruk

inntekt av kyrkjeleg jordegods lagd til eit alter i ei domkyrkje;
underhald (2) av geistlege frå eit slikt jordegods
embete knytt til slik inntekt

ego 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin ‘eg’

Tyding og bruk

medvit om eigen personlegdom og verdi;

jamfør alter ego

Døme

ho har store ambisjonar og eit enormt ego;
medium som dyrkar egoet

alter ego

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

frå latin ‘det andre eg’

Tyding og bruk

person som (i tankegang) er heilt lik ein annan;

åndeleg dobbelgjengar

Døme

mitt alter ego