Nynorskordboka
prebende
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein prebende | prebenden | prebendar | prebendane |
Opphav
frå mellomalderlatin; av latin praebere ‘yte’Tyding og bruk
- inntekt av kyrkjeleg jordegods lagd til eit alter i ei domkyrkje;underhald (2) av geistlege frå eit slikt jordegods
- embete knytt til slik inntekt