Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

forsegle

forsegla

verb

Opphav

frå lågtysk; av for- ( og segl (

Tyding og bruk

stengje med segl (1, 1)
Døme
- forsegle ein konvolutt
validere med segl (1, 2)
Døme
- forsegle eit dokument
dekkje slik at innhaldet ikkje kjem ut
Døme
- forsegle ei krukke;
- flaska var forsegla
stengje for tilgang;
plombere;
låse
Døme
- politiet forsegla døra til huset
i overført tyding: fullbyrde, validere gjennom ein gest
Døme
- forsegle ei avtale med eit handtrykk;
- forsegle kjærleik med eit kyss

lakk

substantiv hankjønn

Opphav

av mellomalderlatin lacca; opphavleg frå sanskrit

Tyding og bruk

middel til å stryke på eit materiale for å gje ei hard, blank og sterk overflate
Døme
- gje golvet to strøk lakk
- - emaljelakk
  - kvistlakk
  - naglelakk
(raud) fast masse som blir tjuktflytande ved oppvarming, og som blir brukt til å forsegle brev, pakker og liknande;
segllakk
ekte eller imitert lêr med blank overflate

Faste uttrykk

ripe i lakken
skade på omdømet
tapet var ei stygg ripe i lakken for laget;
politikeren hadde nokre riper i lakken

forsegling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å forsegle
Døme
- forsegling av vindauge;
- forsegling av kontrakta
noko som ein forseglar med;
segl (1
Døme
- bryte forseglinga;
- ei vare med ubroten forsegling

segllakk

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

fast masse av harpiks med terpentin og fargestoff som blir brukt til å forsegle brev, pakker og liknande