Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 62 oppslagsord

gentleman, gentlemann

substantiv hankjønn

Uttale

dsjenˊtlmæn

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

høvisk, danna, omsynsfull mann;
Døme
  • vere gentleman til fingerspissane;
  • han ter seg som ein retteleg gentleman
Artikkelside

floss 2

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kortform av flosshatt
Døme
  • ein herre i floss
Artikkelside

don 1

substantiv hankjønn

Uttale

dånn

Opphav

frå spansk; av latin dominus ‘herre’

Tyding og bruk

italiensk eller spansk tittel føre førenamn til menn;
jamfør donna
Døme
  • don Pedro
Artikkelside

vokativ

substantiv hankjønn

Opphav

latin (casus) vocativus av vocare ‘kalle, rope på’

Tyding og bruk

i visse språk: kasus for person som ein vender seg til, til dømes latin domine ‘Å, herre’;
tiltalekasus
Artikkelside

verdsvan

adjektiv

Tyding og bruk

van (2 til å ta seg fram mellom framande
Døme
  • ein verdsvan herre
Artikkelside

tenar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt þénari

Tyding og bruk

  1. person tilsett i større hushald for å varte opp og greie med praktiske gjeremål
    Døme
    • eit herskapleg hus med mange tenarar
  2. mannleg person tilsett i teneste på gard;
  3. person som skal tene (1, 3) nokon;
    Døme
    • ein tenar for folket, landet;
    • Herre, tenaren din høyrer! – 1. Sam 3,9
  4. datamaskin som lagrar og leverer innhald til andre datamaskinar
Artikkelside

soignert

adjektiv

Uttale

soæn- el. soanjerˊt

Opphav

perfektum partisipp av fransk soigner ‘stelle (om)'

Tyding og bruk

fin i det ytre;
Døme
  • ein soignert herre
Artikkelside

sira

substantiv ubøyeleg

Opphav

same opphav som sir (2

Tyding og bruk

i norrøn tid framfor namn på geistlege: herre (1
Døme
  • Sira Eirik
Artikkelside

sahib

substantiv hankjønn

Opphav

frå arabisk eigenleg ‘ven’

Tyding og bruk

vørdsamt tiltaleord i India for herr, herre, særleg til europearar
Artikkelside

drott

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt dróttinn ‘herre, konge’, opphavleg ‘hirdførar’ av drótt ‘hird’; teke opp att frå folkevisene

Tyding og bruk

eldre nemning for hovding, konge (1 eller fyrste (1
Døme
  • skalden kvad for drotten;
  • Jesus, allheims drott
Artikkelside
Side 5 av 7