Avansert søk

Nynorskordboka 33 oppslagsord

adjektiv

som er tilhengjar av ein konservativ, liberal eller kristeleg ideologi;
ikkje-sosialistisk
Døme
- dei borgarlege partia;
- borgarleg regjering
- brukt som adverb
  røyste borgarleg
som ikkje er kyrkjeleg eller religiøs;
verdsleg (2); motsett kyrkjeleg (1)
Døme
- borgarleg vigsel
- som adverb
  dei gifte seg borgarleg
som gjeld, har med borgarklassa å gjere;
som er særmerkt for mellomklassa sine normer
som vedkjem eller er særmerkt for ein statsborgar;
sivil (2;
verdsleg (1)
Døme
- borgarlege rettar
sivil (2, 1); motsett militær (2
Døme
- den borgarlege straffelova
ikkje adeleg eller kongeleg
Døme
- borgarleg ektefelle
- som adverb
  prinsessa gifte seg borgarleg