Nynorskordboka
militær 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| militær | militært | militære | militære |
Opphav
gjennom fransk, frå latin; av miles, genitiv militis, ‘soldat’Tyding og bruk
som gjeld eller høyrer til forsvaret til eit land i tilfelle krig;
til skilnad frå sivil (2, 1)
Døme
- militært område;
- militær straffesak;
- militære styrkar
- brukt som substantiv:
- få støtte både frå politi og det militære;
- norske militære deltek i operasjonen;
- ein høgtståande militær