Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
Eitt treff
Nynorskordboka
58
oppslagsord
syndenaud
,
syndenød
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
vondt samvit som tanken på (eiga) synd skaper
Artikkelside
synd
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
synd
Tyding og bruk
handling, tanke som strir mot Guds vilje
Døme
få tilgjeving for syndene sine
;
Kristus døydde for syndene våre
–
1. Kor 15,3
;
tilstå syndene sine
;
den løn synda gjev, er døden
–
Rom 6,23
som etterledd i
arvesynd
dødssynd
urettvis, hard, hjartelaus framferd
;
misgjerd
Døme
dei gjer synd på han
–
dei gjer han urett
;
ho hadde inga synd for det
–
inga skuld
;
det var både synd og skam
;
det er synd å seie at det er vakkert
–
det er uråd å seie
skade
(
1
I)
,
vanlagnad
Døme
det var synd at han slapp
;
nei, så synd!
–
sørgjeleg, ille
Faste uttrykk
leve i synd
leve (synleg) i strid med Guds bod
synast synd i
ha medkjensle med
synast synd på
ha medkjensle med
Artikkelside
syndefull
adjektiv
Vis bøying
Tyding og bruk
full av synd
;
syndig
(1)
Døme
syndefulle menneske
Artikkelside
syndefri
,
syndfri
adjektiv
Vis bøying
Tyding og bruk
utan synd
Artikkelside
syndefall
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
i bunden form
eintal
: synda som Adam og Eva gjorde i paradiset
det å falle i synd
Artikkelside
synde
synda
verb
Vis bøying
Tyding og bruk
gjere synd
synde mot Gud, mot det femte bodet
;
den som søv, syndar ikkje
bryte
(8)
synde mot ei lov, eit forbod
Artikkelside
straffedom
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
dom
(
1
I
, 1)
som legg straff på nokon
refsing, tukting for synd, misgjerd
Døme
Herrens straffedom
Artikkelside
stakkar
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
stafkarl
‘tiggar’
;
eigenleg
‘kar som går med stav’
Tyding og bruk
hjelpelaus person
eller
skapnad som det er synd i
;
maktlaust menneske
Døme
ein fattig stakkar
;
ein livredd stakkar
;
vere ein stakkar
–
ikkje vere noko til menneske
som apposisjon: uheldig person, skapning
Døme
fekk du ikkje vere med, stakkar?
dei var heilt forkomne av svolt, stakkarane
Artikkelside
skuld
,
skyld
2
II
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
skuld
,
skule
(
2
II)
;
skule
(
3
III)
og
skule
(
4
IV)
Tyding og bruk
ansvar for feil, skade, uhell
og liknande
Døme
gje ein
skulda
for noko
;
leggje
skulda
for det som hende, på ein annan
;
det var deira
skuld
forteneste
,
ære
(
1
I)
det er di
skuld
at det går så bra
feil
(
1
I)
,
misgjerd
,
synd
forlat oss vår
skuld
–
Matt 6,12
noko som ein er skuldig ein annan
;
gjeld
(
1
I)
Døme
skuld
og gjeld
;
setje seg i
skuld
;
stå i
skuld
i
uttrykk
med
preposisjon
:
omsyn
Døme
for mi
skuld
–
av omsyn til meg
;
for kjennskap(s)
skuld
;
for moro
skuld
;
for den
skuld
–
for det, i så måte
Artikkelside
skrot
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
frå
tysk
‘avskore stykke’ av
schroten
‘skjere av, sund’
Tyding og bruk
verdilaus ting
;
avfall
,
rask
(
1
I)
,
skrap
Døme
det var berre skrot alt i hop
som
adjektiv
:
det var skrot
–
det var leitt, synd
botnfall
,
grugg
Artikkelside
Forrige side
Side 4 av 6
Neste side
Resultat per side:
10
20
50
100