Artikkelside

Nynorskordboka

skrot

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit skrot	skrotet	skrot	skrota

Opphav

frå tysk ‘avskore stykke’ av schroten ‘skjere av, sund’

Tyding og bruk

verdilaus ting;
avfall, rask (1, skrap
Døme
- det var berre skrot alt i hop
- som adjektiv:
  det var skrot – det var leitt, synd
botnfall, grugg