Avansert søk

Nynorskordboka 28 oppslagsord

substantiv hankjønn

frå latin ‘følgjesvein, livvakt’

substantiv hokjønn

det å formørkje;
mørking
Døme
- ei formørking av himmelen
det at ein himmellekam kjem inn i skuggen til ein annan
Døme
- fargen varierer frå formørking til formørking
- - måneformørking
  - solformørking

substantiv hankjønn

av gresk ekleipsis ‘bortkoming’; jamfør ekliptikk

fenomen der ein himmellekam skuggar for ein annan;

substantiv hankjønn

frå latin; jamfør deklinere

bøying eller bøyingsklasse av substantiv, adjektiv, determinativ og pronomen;
jamfør konjugasjon (1) og komparasjon (2)
Døme
- pugge deklinasjonar;
- deklinasjon av pronomen
i astronomi: vinkelavstand mellom himmelekvator og ein himmellekam, målt i grader
Døme
- sommarsolkverv er tidspunktet der sola når den største nordlege deklinasjonen
vinkel mellom den sanne nordretninga og den retninga magnetnåla til eit kompass peikar;
misvising
Døme
- i Tromsø er den magnetiske deklinasjonen seks grader

substantiv hankjønn

atmosfæˋre

av gresk atmos ‘damp, røyk’ og sphaira; jamfør sfære

lag av luft eller gass kring ein himmellekam, særleg kring jorda
Døme
- meteoren brann opp i atmosfæren
i overført tyding: stemning (2, dåm;
luft i eit avgrensa område
Døme
- forhandlingane gjekk føre seg i ein god atmosfære;
- atmosfæren i rommet var tung og røykfylt
eining for trykk (som svarer til normaltrykket for lufta ved havflata)