pepar
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt piparr; gjennom latin og gresk , frå eit indoarisk språkTyding og bruk
- plante i slekta Piper med små, bærliknande steinfrukter med brennande smak
- krydder med sterk, brennande smak, særleg av fruktene frå pepar (1)
Døme
- krydre med salt og pepar;
- malen pepar;
- ha heil pepar i fårikålen
- i overført tyding: kritikk, skjenn, refs
Døme
- dei fekk mykje pepar for utspelet
Faste uttrykk
- dit peparen grorlangt bort;
pokker i vold - kvit peparmildt krydder av mogne frukter av Piper nigrum
- raud peparkrydder av kajennepepar
- spansk pepar
- svart peparskarpt krydder av umogne frukter av Piper nigrum