Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 67 oppslagsord

listig

adjektiv

Opphav

norrønt listugr ‘klok, staseleg’; av list (2

Tyding og bruk

som viser list;
Døme
  • gå fram på ein listig måte;
  • eit listig knep;
  • han er utspekulert og listig

neverlur

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

langt blåseinstrument av tre omvikla med never;
jamfør lur (1

ha noko på lur

Tyding og bruk

ha noko i reserve;
Sjå: lur
Døme
  • ho har alltid kjeks på lur i kontorskuffa i tilfelle ho blir svolten

stå/liggje på lur

Tyding og bruk

gøyme seg og vente på nokon;
Sjå: lur
Døme
  • dei låg på lur for å overfalle han

luske

luska

verb

Opphav

frå lågtysk ‘liggje på lur’

Tyding og bruk

lure etter noko;
gå stilt og seint for ikkje å bli lagd merke til;
snike eller liste seg
Døme
  • dei luska rundt huset;
  • kome luskande;
  • luske seg unna pliktene sine

lurendreier

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk eller nederlandsk ‘smuglar, svindlar’

Tyding og bruk

lur person;
listig svindlar

lurskap

substantiv hankjønn

Opphav

av lur (4

Tyding og bruk

det å vere lur;

lurlokk

substantiv hankjønn

Opphav

av lur (1 og lokk (1

Tyding og bruk

låt eller tone som ein blæs på lur (1

luring 2

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

Døme
  • det er litt av ein luring

lurblåst

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å blåse i lur (1