Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 105 oppslagsord

krok

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt krókr

Tyding og bruk

  1. noko som er krøkt, brukt til å halde fast noko med, henge noko på eller liknande;
    stong med bøyg i enden
    Døme
    • nøkkelen hang på ein krok;
    • eit snøre med krok på;
    • ei stong med krok i enden
  2. bøyg, sving, vinkel på linje, elv, veg og liknande
    Døme
    • vegen gjekk i krokar og svingar
  3. vinkel på kroppsdel
  4. bortgøymd stad;
    hjørne
    Døme
    • ein mørk krok;
    • setje noko bort i ein krok
  5. person som vekkjer medynk
    Døme
    • hjelpe ein gammal krok

Faste uttrykk

  • bite på kroken
    la seg lure
  • bli trengd opp i ein krok
    bli sett til veggs i ein diskusjon
  • den skal tidleg krøkjast som god krok skal bli
    skal ein bli flink til noko, må ein byrje å øve seg tidleg
  • dra krok
    prøve krefter ved å dra kvarandre etter ein finger
  • få nokon på kroken
    få nokon til å bli engasjert;
    få nokon som kjærast
    • skrive slik at ein får lesaren på kroken;
    • ho fekk han på kroken
  • krik og krok
    • buktingar, svingar
      • elva går i krikar og krokar
    • alle tenkjelege stader
      • kleda låg slengde i krik og krok;
      • leite i alle krikar og krokar
  • kroken på døra
    slutten på noko;
    det å avslutte ei verksemd
    • avgifta vart kroken på døra for verksemda;
    • setje kroken på døra av økonomiske årsaker
  • kviskre i krokane
    snakke saman i løynd;
    sladre
  • spenne krok for
    setje beinet slik at ein annan snublar i det
Artikkelside

løk 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt lǿkr; samanheng med leke (3

Tyding og bruk

  1. djup, stillerennande bekk med svak straum
  2. utviding eller vik i bekk eller elv
Artikkelside

meander

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk; etter namnet på elva Maiandros, no Büyük Menderes, i Tyrkia

Tyding og bruk

  1. kvar av ein serie svingar i ei elv som buktar seg frå side til side over ei slette
  2. bord (1, 2) av rettvinkla band eller linjer
Artikkelside

lakselv

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

elv som det går laks i
Døme
  • ei god lakselv
Artikkelside

landfull

adjektiv

Tyding og bruk

om elv: jamhøg med elvebredda
Døme
  • elva går landfull
Artikkelside

kos 1, kòs 1, koss 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt kǫs ‘haug’; samanheng med kase (2

Tyding og bruk

  1. avfall etter tømmerhogging;
    tømmervase i elv
Artikkelside

kulp

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med kjøl (1

Tyding og bruk

søkk i botnen av elv eller bekk
Døme
  • dei bada i kulpen i elva
Artikkelside

krave

krava

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

opphavleg ‘bli fast’; samanheng med kraft (1

Tyding og bruk

  1. om vatn: byrje å fryse til
  2. om elv: bli demd opp av snø og is
Artikkelside

kvissel

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt kvísl

Tyding og bruk

  1. kløft (1 og 2)
  2. grein, arm av ei elv;
    banke (1, 1), holme i ei elv
Artikkelside

kvisle

kvisla

verb

Opphav

norrønt kvísla

Tyding og bruk

  1. om elv: greine seg ut
  2. renne med ein skvalande lyd;
    risle
    Døme
    • ormen kvisla i graset
  3. Døme
    • vinden kvisla i trea
Artikkelside
Side 2 av 11