Avansert søk

Nynorskordboka 11 oppslagsord

bedekkje, bedekke

bedekkja, bedekka

verb

Uttale

bedekˊje; bedekˊke

Opphav

frå tysk ‘dekkje’

Tyding og bruk

om hann av større dyr: pare seg med;

gjere drektig (1)

Døme

oksen kan bedekkje 100–150 kyr i året

Side 2 av 2

Resultat per side: