Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 35 oppslagsord

kasus 1

substantiv hankjønn

Opphav

av latin casus ‘fall’

Tyding og bruk

bøyingsform av substantiv, adjektiv og pronomen som syner tilhøvet til andre ledd i setninga
Døme
  • dei fire kasusa i tysk er nominativ, akkusativ, genitiv og dativ
Artikkelside

med urette

Tyding og bruk

(med gammal dativ) feilaktig, utan grunn;
Sjå: urett
Døme
  • han er med urette mistenkt for tjuveri
Artikkelside

førstundes

adverb

Opphav

norrønt (í) fyrstunni dativ av fyrsta f ‘førstning’

Tyding og bruk

i førstninga
Døme
  • førstundes var vi få, men sidan kom fleire til
Artikkelside

kvi 1

adverb

Opphav

norrønt hví, dativ av hvat ‘kva’

Tyding og bruk

forelda, poetisk: kvifor (2
Døme
  • kvi græt du?
Artikkelside

gratis

adjektiv

Opphav

av latin dativ fleirtal av gratia ‘takk’; jamfør gratulere

Tyding og bruk

  1. som ein slepp å betale for;
    Døme
    • gratis parkering
    • brukt som adverb
      • reise gratis;
      • dette kan du sjå gratis på nett
  2. brukt som adverb: som ein ikkje får betaling for
    Døme
    • arbeide gratis

Faste uttrykk

  • gratis og franko
    utan kostnad
    • dei fekk det gratis og franko
  • ikkje få noko gratis
    ikkje oppnå noko utan innsats
Artikkelside

eino

adverb

Opphav

dativ av ein (2

Faste uttrykk

Artikkelside

de 1, dokker

pronomen

Uttale

de; di

Opphav

norrønt þér, ér og þit, it ‘de (to)’, dativ og akkusativ þykkr, ykkr ‘dykk to’, genitiv ykkar ‘dykkar to’

Tyding og bruk

  1. 2. person fleirtal, brukt som fleirtal av du i vanleg tiltale til fleire
    Døme
    • har de fått med dykk alle tinga dykkar?
    • kjære dykk!
    • no må de gje dykk!
  2. i høfleg tiltale til ein eller fleire (skrive med stor førebokstav):
    Døme
    • greier De Dykk sjølv (til ein) el. sjølv(e) (til fleire)?
Artikkelside

vonom, vonoms

adverb

Opphav

dativ av von (1 (med tilføyd genitiv-s)

Tyding og bruk

i større grad enn venta;
heller
Døme
  • vonoms fleire, betre, meir
Artikkelside

vi, me

pronomen

Opphav

truleg med innverknad frå svensk og dansk, me truleg av norrønt mit ‘vi to’, jamfør òg norrønt vit, mit ‘vi to’, vi; oss dativ og akkusativ av norrønt vér, mér ‘vi’

Tyding og bruk

  1. brukt av talaren om seg sjølv og alle i nærleiken, i same stilling og liknande: 1. person fleirtal; jamfør vår (2
    Døme
    • vi to;
    • vi som er her;
    • vi arbeidarar;
    • stakkars oss!
    • hjelp oss!
    • tenk litt på oss
    • brukt på vegner av ein institusjon, eit firma og liknande
      • vi takkar for førespurnaden
    • allmenngjerande
      • vi finn alltid unnatak – det finst
    • som substantiv
  2. brukt for 1. person eintal som kongeleg fleirtal
    Døme
    • Vi Olav 5.
    • brukt av talarar, journalistar og liknande
      • først vil vi nemne
    • ofte skjemtande
      • no skal vi sjå
  3. særleg til barn eller pasient;
    brukt i staden for du, de
    Døme
    • kom skal vi ta tran;
    • korleis har vi det i dag?

Faste uttrykk

  • det store vi
    det store fleirtalet
Artikkelside

veum

substantiv ubøyeleg

Opphav

etter norrønt vargr í véum, véum dativ fleirtal av vé ‘ve’ (III)

Tyding og bruk

berre i uttrykk

Faste uttrykk

  • varg i veum
    i norrønt tid: fredlaus mann
Artikkelside
Side 2 av 4