Avansert søk

Nynorskordboka 24 oppslagsord

adjektiv

som må følgje visse reglar, eit visst mønster eller liknande;
pålagd, forpliktande;
ikkje fri
Døme
- bunde mandat;
- bunden fullmakt;
- bunden arbeidstid;
- dei bundne kostnadene på budsjettet har auka
i språkvitskap, om substantiv og adjektiv: som står i ei form som tener til å individualisere og peike ut som kjend
Døme
- «guten» er bunden form eintal av «gut»;
- dei bundne formene av substantiva
brukt som etterledd i samansetningar
- - jordbunden
  - stadbunden
  - tradisjonsbunden

bunden form
stil som følgjer visse faste reglar, særleg med omsyn til rim og rytme
Shakespeare skreiv stort sett i bunden form

substantiv hankjønn

ordning som går ut på at ein del av den lønte foreldrepermisjonen kan takast ut som deltidspermisjon kombinert med redusert arbeidstid

substantiv hokjønn

norrønt eykt

arbeidstid mellom to måltid eller kvilepausar
Døme
- middagsøkt;
- kveldsøkt;
- han sette seg og kvilte midt i økta
stund
Døme
- dei hadde ei hyggjeleg økt saman
tid kring 15–16 etter middag, kvile- eller mattid midt mellom middag og kveld;
òg: måltid ved 16–17-tida
Døme
- ete økt

adjektiv

tidsrom innanfor vanleg arbeidstid i det offentlege da den tilsette er fri for teneste

verb

engelsk strike (work) ‘bryte av (arbeidet)'

gå til streik, vere med i streik
Døme
- streike for høgare løn, kortare arbeidstid
nekte å gjere, utføre noko
Døme
- eg streika da eg vart sett til å tømme do;
- motoren streika – motoren ville ikkje gå lenger