Avansert søk

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

monden

adjektiv

Uttale

mondeˊn

Opphav

fra fransk; av latin mundanus ‘verdensborger’, av mundus ‘verden’

Betydning og bruk

som hører til den store verden;

flott (, 2), elegant (1), fasjonabel

Eksempel

et mondent hotell;
en monden kvinne;
ha mondene vaner

Nynorskordboka 1 oppslagsord

monden

adjektiv

Uttale

mondeˊn

Opphav

frå fransk; av latin mundanus ‘verdsborgar’, av mundus ‘verd’

Tyding og bruk

som høyrer til den store verda;

elegant (1), flott (, 2), fasjonabel

Døme

ein monden restaurant