Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
2 treff
Bokmålsordboka
1
oppslagsord
kyndig
adjektiv
Vis bøyning
Opphav
jamfør
norrønt
kyndugr
‘slu, listig’
;
fra
lavtysk
‘kjennende’
Betydning og bruk
som har kunnskap
;
som er dyktig
Eksempel
en
kyndig
fagmann
;
få
kyndig
hjelp
som ettterledd i ord som
fagkyndig
sakkyndig
Artikkelside
Nynorskordboka
1
oppslagsord
kyndig
,
kyndug
adjektiv
Vis bøying
Opphav
norrønt
kyndugr
‘slu, listig’
,
frå
lågtysk
‘kjennande’
;
jamfør
kunnig
Tyding og bruk
trassig
,
vrang
(4)
Døme
gjere seg
kyndig
særleg
om barn og unge dyr: uroleg, utolmodig
;
masete
kravfull
,
storlåten
Artikkelside