Avansert søk

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

verb

jamfør norrønt húma ‘skumre’

stå rådlaus, gjerandslaus;
fomle;
tale fomlande
Døme
- ho stod og huma og visste ikkje kva ho skulle seie
vere slapp, tung;
sture
Døme
- hesten stod der og huma heile dagen og ville ikkje ete
bli håttlaus av alderdom, tape seg, sløvast
Døme
- han tok til å hume
- upersonleg:
  det humar med han – det går til atters