Avansert søk

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 6 oppslagsord

fræg

adjektiv

Opphav

norrønt frægr; samanheng med frege

Tyding og bruk

namngjeten, vidkjend
gjæv (2, gild, staseleg;
dugande, glup (2, god;
frisk (2
Døme
- fræg kone;
- vere fræg til å symje;
- eg er ikkje fræg i dag
som treng mykje, frek (4)
Døme
- folkefræg;
- matfræg;
- romfræg

namnfræg

adjektiv

Tyding og bruk

namngjeten, fræg (1)

ågjeten

adjektiv

Opphav

jamfør norrønt ágætr ‘fræg, gjæv’; sjå gjeten

Tyding og bruk

mykje omtalt;

Døme

den mest ågjetne mannen i landet

frægdarmann, frægdemann

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

fræg mann

frægd 2, frægde

adjektiv

Tyding og bruk

Døme

frægd mann;
vere frægd til å renne på ski

berømt

adjektiv

Uttale

berømˊt

Opphav

frå bokmål; opphavleg perfektum partisipp av lågtysk beromen ‘rose’

Tyding og bruk

kjend i vide krinsar;

namngjeten, vidspurd;

Døme

ein berømt person;
vere berømt for noko