Avansert søk

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

substantiv hankjønn

ko-ordinaˊtor, i fleirtal ko-ordinaˊtorar; ko-ordinatoˊrar

person eller instans som samordnar noko;

substantiv inkjekjønn

substantiv hankjønn

frå arabisk ‘lærar, meister’

islamsk ærestittel for skriftlærd person eller åndeleg leiar

meir i ord enn i handling;

Sjå: namn

substantiv inkjekjønn

norrønt nafn

ord som noko eller nokon blir kalla med, og som skil ut eit særskilt individ, eksemplar eller liknande frå ei større gruppe (til dømes person- og stadnamn), eller som knyter det nemnde til ei særskild klasse eller eit særskilt slag (til dømes plante- og stoffnamn)
Døme
- oppgje namn, adresse og fødselsdato;
- ein gut med namnet Jacob;
- familien har to namn i etternamnet sitt;
- oppgje fullt namn;
- namnet på gata har eg gløymt;
- ekspedisjonen gjekk under namnet Apollo 11;
- byen fekk namn etter grunnleggjaren;
- hunden lyder namnet Fido;
- alle klede skal merkjast med namn;
- set rekninga på namnet til firmaet;
- reservasjonen vart gjort i namnet til dottera mi
- - etternamn
  - førenamn
  - jentenamn
  - mellomnamn
namn (1) eller ord for karakteristikk som nokon eller noko får i tillegg til det eigenlege namnet;
tilnamn, klengjenamn, kjælenamn
Døme
- berre kjærasten brukte det namnet på han
namn (1) i skriftleg form, digitalt eller handskrive, som uttrykk for godkjenning eller autorisasjon;
namnetrekk, underskrift, signatur (2)
Døme
- setje namnet sitt under eit dokument;
- namnet hans står på kontrakten, så da er han bindande
omdøme, ry (1
Døme
- forretninga har eit godt namn;
- miste sitt gode namn og rykte

få eit namn
bli kjend, vidgjeten
artisten har fått eit stort namn i utlandet
gå under namnet / gå under namn av
bli kalla
i namnet
tilsynelatande;
på papiret
i namnet er ho framleis tilsett
i nokons/nokos namn
- på vegner av nokon eller noko;
  med den myndigheita som er gjeven av nokon eller noko
  i kongens namn befaler vi deg;
  i rettferdas namn;
  i Guds namn
- brukt i forsterkande uttrykk
  men i herrens namn, gjer som eg seier!
kalle/nemne noko ved det rette namnet
seie rett ut kva ein meiner
lat oss kalle fredsplanen ved det rette namnet: ein rein okkupasjon
kjenne nokon/noko på namn
vite namnet på nokon eller noko, utan å vite mykje om det nemnde
eg kjenner henne berre på namn
meir i namnet enn i gagnet
meir i ord enn i handling
vere leiar meir i namnet enn i gagnet
namnet skjemmer ingen
det er ikkje namnet, men handlingane ein gjer, som fører skam med seg