Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
23 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 23 oppslagsord

akademisk borgar

Tyding og bruk

person som er immatrikulert;
Sjå: borgar
Artikkelside

siddis

substantiv hankjønn

Opphav

av engelsk citizen ‘borgar, innbyggjar’

Tyding og bruk

person frå Stavanger
Artikkelside

åbyrgsle 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt ábyrgsla

Tyding og bruk

det at ein borgar, garanterer for noko;
Døme
  • ha åbyrgsle for noko(n)
Artikkelside

statsborgar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

borgar i ein stat (1)
Døme
  • vere norsk statsborgar
Artikkelside

spissborgar

substantiv hankjønn

Opphav

etter tysk Spiessbürger, eigenleg ‘borgar som berre er væpna med spyd’

Tyding og bruk

småskoren, trongsynt, sjølvnøgd person
Artikkelside

sivil 2

adjektiv

Opphav

frå latin civilis ‘(med)borgarleg’ av civis ‘borgar’

Tyding og bruk

  1. ikkje-militær
    Døme
    • dei sivile styresmaktene;
    • gå over frå Forsvaret til ein sivil jobb
    • ikkje i uniform
      • gå i sivile klede
  2. som ikkje er kriminell
    Døme
    • ei sivil rettssak;
    • sivil motstand, ulydnad – det å nekte å rette seg etter lover og offentlege vedtak som ein del av ein politisk kamp
Artikkelside

samfunnsborgar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

borgar i eit samfunn (2)
Døme
  • vere ein god samfunnsborgar
Artikkelside

rumenar

substantiv hankjønn

Opphav

av latin (civis) romanus ‘romersk (borgar)'

Tyding og bruk

person frå Romania
Artikkelside

romar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. person frå Roma
  2. i eldre tid: borgar i Romarriket
Artikkelside

borgarskap

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. det å vere borgar
  2. før: rett til å drive ei viss næring
  3. i bunden form: borgarane i ein by; til skilnad frå adel og arbeidarklasse
Artikkelside
Side 2 av 3