peile
peila
verb
Opphav
frå lågtysk eller nederlandsk; av eldre lågtysk pegelenTyding og bruk
- finne retninga til noko ved hjelp av kompass, radiosignal eller liknande, for å fastslå ein posisjon
Døme
- ho er ekspert på å peile mobilsignal
- måle djupn eller høgd på (væske i behaldar)
Døme
- peile motorolja
Faste uttrykk
- peile inn
- lokalisere (radiosendar eller liknande)
- dei peila inn den radiomerkte ulven ein gong i veka
- gradvis orientere seg mot
- dei peilar seg inn mot yrke med høg løn