arv
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt arfrTyding og bruk
- noko som er eller kan bli arva
Døme
- få eigedomen i arv;
- få, ta i arv;
- få forskot på arv;
- ho let ein stor arv etter seg
- biologisk(e) eigenskap(ar) eller særmerke som er eller kan bli nedarva
Døme
- arv og miljø;
- det lyse håret er ein arv frå mora
- det å arve
Døme
- få huset ved arv
- det som har blitt skapt eller gjort i fortida;historie
Døme
- ta opp arven etter foreldra sine;
- den litterære arven etter Hamsun
Faste uttrykk
- gå i arvbli (ned)arva