ynke
ynka
verb
Opphav
dansk, svensk; jamfør norrønt aumka av aumr ‘elendig’Tyding og bruk
- ha vondt av, synast synd i
Døme
- ho såg så vesal ut, han kunne ikkje anna enn ynke henne
- refleksivt:
Døme
- han var så sjuk at han låg berre og ynka seg
Faste uttrykk
- ynke segjamre seg, klage seg